βυζαντινολογία ή βυζαντιολογία

Επιστήμη που ασχολείται με την ιστορία και τον πολιτισμό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Άρχισε να αναπτύσσεται τον 19o αι. και περιλαμβάνει: τον κλάδο της θεολογίας, που ασχολείται με την έρευνα της δογματικής, της συμβολικής, της λειτουργικής, της πρακτικής θεολογίας, της πατρολογίας, της αγιολογίας και της υμνολογίας· τον κλάδο της ιστορίας, που αφορά την έρευνα της πολιτικής, της εκκλησιαστικής, της στρατιωτικής και ναυτικής ιστορίας, καθώς και την ιστορία των επιστημών, του δικαίου και του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των Βυζαντινών· τον κλάδο της φιλολογίας, που αφορά τη μελέτη των πηγών της β.· τον κλάδο του δικαίου, που αφορά την έκδοση και τον σχολιασμό των πηγών του εκκλησιαστικού και κανονικού βυζαντινού δικαίου· τον κλάδο της τέχνης, που ασχολείται με τη μελέτη των διαφόρων καλλιτεχνικών μνημείων του Βυζαντίου.